Jacques Tati'nin 1969 yapımı "Playtime"'ından beş tomurcuk zeka. Filmi, dekor ve dekordan salgılanan incelikle kaydedilmiş sesler halinde düşünmek yerinde olur. Şeffaf malzemeden ne şekillerde görsel cinlikler icat edilebilirmiş, bir miktar gösterebildiğimi sanıyorum. Tati, zamanda ve mekanda yolculuk temalı bilimkurguların fantazilerindeki bükülmeyi, bir güzel ütüleyip düzleştirmiş. Üstüne bir de cila, artık her ikisi de kaskatı ve sabit. Belki kırılabilir ama bırak bükülmeyi, esnemez bile... Onun Hitchcock ve Kubrick'le kıyaslandığına rastladım. Bence kesinlikle Chaplin'in kalfası.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder